
WOSwijs blog | november 2021
WoS golfdag op de Scherpenbergh

Door Paul Melkert
We schrijven 14 oktober, een doordeweekse donderdag. Locatie nu eens niet ver weg, maar randje Veluwe, met een clubhuis tegen een groene achtergrond. Weinig mensen, veel auto’s valt me op terwijl ik rond énen naar binnen ga. Ook daar weinig mensen, maar degenen die wel aanwezig zijn schuiven haastig met het meubilair. Ik begeef me naar een dame die druk is achter een tafel met veel papier, en maak kennis met deze mede Wings of Supporter, Elske Reyers, die de wedstrijdleiding in handen heeft op golfclub de Scherpenbergh nabij Apeldoorn. Normaal jaarlijks in mei, maar om voor de hand liggende reden dit jaar in oktober; het Wings of Support Open golftoernooi, het toernooi waar, naast vliegend en ander luchtvaartpersoneel, vooral veel zakelijke deelnemers op uitnodiging van Wings of Support aan mee doen.

Van Elske hoor ik dat het hele veld gestart is met een ‘gunshot’ start. Alle 79 deelnemers, die elk 150 euro voor een ‘all inclusive’ deelname hebben betaald, zijn in eerste instantie uitgezwermd naar één van de 18 holes, en om precies twaalf uur tegelijk gestart. Zo draait het circus de baan rond en komt ongeveer tegelijkertijd na het spelen van de 18 holes weer binnen. Nu snap ik de vele auto’s en weinig mensen. Ik besluit tegen zessen weer terug te komen als er mogelijk meer te beleven zal zijn. Op mijn weg naar buiten loop ik tegen een, eveneens drukke, dame met wit WoS shirt aan, Anke Kooijker, die naar later blijkt, de spil van deze dag te zijn, en inderhaast vertelt ze me blij te zijn dat er iemand verslag komt leggen.
Tegen zessen kom ik terug, zie buiten nog net dat er een McLaren GT, een supercar, wordt ingeladen in een aanhanger. Binnen komt het rumoer me tegemoet; leven in de brouwerij, met de verhalen wat er zich eerder buiten voltrok. Waar het bij golf normaal over rondjes van een uur of vier gaat, druppelen de laatsten na vijfeneenhalf uur nog steeds binnen op een dag die het gelukkig nog nét droog heeft weten te houden. Het zijn de compleet verzorgde lunches op hole 6 en 10, én de loterijverkoop, verzorgd door de nodige andere witte shirtdragers van WoS tijdens de golfronde, die de duur aan de vijf tot zes uur hebben geholpen; uiterst relaxt dus.
Waar Anke de ‘spil’ is, hebben de ‘lagers’ gezorgd dat de zaak op de baan geolied draaide. En die aandrijving zal gedurende de avond blijken een turbostand te bezitten. Die avond begint met een buffet; de motor heeft de witte WoS shirts verruild voor avondtenue en begeeft zich onder de gasten. Ik raak aan de praat met Sas Hovinga, (naast Anke en Elske, Laura Pot en Alex Hoedemaker in de organisatie van deze dag) die me vertelt hoe en waar alle veilingitems en prijzen voor de loterij bij elkaar geregeld worden. Met stijgende verbazing hoor ik aan tot wat voor lengte het gaat om zeker niet de minste, sponsorbijdragen geregeld te krijgen. Het wordt me duidelijk dat voor deze commissie geen zee te hoog gaat, en dat met ‘nee’ géén genoegen genomen wordt. Inmiddels heeft Elske uitgerekend aan wie de trofeeën uitgereikt kunnen worden. Team Sodexo is daarbij de grote ontvanger.

De winnaars van het Wings of Support Open 2021
Daarna is het tijd voor het ’pièce de résistance’, de veiling. Alex Hoedemaker is de veilingmeester die, goed gemutst, moet zien dat ie de zaak op gang krijgt en houdt. Een weerbarstig rondzingende microfoon lijkt roet in het eten te gaan gooien, waarop Alex het op eigen volume probeert te gaan doen. Maar dan heeft hij zich vergist in de vrouwelijke spil en lagers van de motor. De besluitvaardigheid om de turbo erop te gooien, nu het moet gebeuren, staat als een (club)huis, waarvan iedere hoek met zekerheid zal gaan vernemen wat er, letterlijk en figuurlijk, te bieden is!! Heb geen twijfel; Alex en de microfoon gaan de stille, vanzelfsprekende besluitvaardigheid van deze vrouwen niet overstemmen! Het duurt niet lang voor de microfoon gedimd is, Alex versterkt, en de veiling echt kan gaan beginnen. Wat er dan gebeurt verrast me compleet! Het duurt heel even voordat de eerste bieding op gang komt, maar al snel vliegen ze per duizend euro omhoog voor twee business class tickets en zitten we in een oogwenk op de 8.500. Ik vergaap me aan de kwaliteit van de veilingitems en het schijnbare gemak waarmee duizenden euro’s geboden worden. Een weekverblijf Kenia inclusief business class tickets, sieraden, rondvaarten, -ritten en -vluchten. Alex raakt in de hitte van de strijd af en toe de hoogte van het bod en de bieder kwijt, maar de WoS dames die door de zaal cirkelen, gedecideerd met ogen als haviken, halen iedere bieding en euro binnen die er te vinden is. Zo gaat het in rap tempo door. Als het stof en de rook van de veiling opgetrokken zijn, gaat het al snel verder met een prijzenregen uit de wolk van loten die voorafgaand en tijdens de golfronde verkocht zijn. Het gaat schier oneindig door met Elske achter de microfoon, die lot na lot afroept waarop een prijs gevallen is. Het zijn er tientallen, en stuk voor stuk leuke dingen waaronder een complete golfset, Nespresso apparaat, luxe fles openersets, Silhouette zonnebrillen, met daar tussendoor gelardeerd, de nodige handdoeken, ballensets en golfparaplu’s. Niet de immense dingen zoals in de veiling, maar stuk voor stuk wel accessoires met kwaliteit. De dames zorgen voor een strakke begeleiding zodat de diverse prijzen de juiste eigenaar vinden.



Al met al zijn we al gauw een kleine twee uur verder; en eigenlijk pas dan dringt goed tot me door hoe strak, vlot en goed deze dag is georganiseerd met een onopvallende vanzelfsprekendheid. Het kan dus niet anders dan dat er maanden aan gewerkt moet zijn om dit alles zo groot en fantastisch neer te zetten. En dat dat zich uitbetaalt, mag blijken als de balans van het resultaat van deze dag snel wordt opgeteld en de cheque gepresenteerd. Een ongelofelijke 37.000 euro voor Wings of Support!

vlnr: Martine, Alex, Sas, Martine Bosua (plv secretaris), Anke, Elske, Laura, Marit, Irene
Terwijl de laatste deelnemers zachtjes aan vertrekken, zoek ik nog wat WoS’ers op. EIske is nog steeds druk met feilloos regelen van alle administratie; ik heb haar de hele dag alleen maar bezig gezien, zonder een moment rust. Anke, uitgeput, heeft zichzelf eindelijk toegestaan te gaan zitten. Maandenlang heeft zij de kar naar deze dag getrokken! Ik spreek mijn bewonderende verbazing uit over waar ik zojuist getuige van ben geweest, zij wijst me op de bijdragen van alle WoS medewerkers (nog niet genoemd; Martine van Melsem, Irene Hogeweg Meijer, Latifa Zahir, Brigitte ‘t Hoen, Marit Ytsma en Koen Wiegand). Maar laat me ook alle deelnemers niet vergeten, waarvan de meesten zakelijk. Grote dank aan hen! Zonder hun aanwezigheid had er vandaag geen brandstof in de WoS auto gezeten. Met hun, geschonken enorme bedrag van 37.000 euro, in gunnend vertrouwen gegeven, kan er door WoS weer een heel eind over de vrijwilligersweg afgelegd worden.
Oh, die McLaren trouwens, die was voor de neary; degene die op één van de holes met één slag het dichtst bij de vlag kwam mocht er een dag in rijden. Terwijl ik in het donker weer naar mijn eigen auto loop schiet me iets te binnen wat ik al die tijd heb waargenomen, maar niet gezien. De WoS bolide had nog iets extra’s wat zelfs die McLaren niet had. De stille hybride voortstuwing met de naam ‘toewijding’.
Hoe luidruchtig de 'luxe motor' deze dag ook heeft mogen klinken; het was het zachte gezoem van de hybride Wos-bolide, die ervoor zorgde dat met 'electrifying energy' een prachtig bedrag op weg gestuurd kon worden naar het échte doel van Wings of Support; het belang van het kind.
Tekst door Paul Melkert
Digitale opmaak in Foleon door Annick Rijkschroeff